แนวทางการปฏิบัติสำหรับคุณพ่อคุณแม่

กรณีต่างๆ เหล่านี้มีความหมายต่อคุณอย่างไร คุณพ่อคุณแม่ตามแบบฉบับโดยเฉลี่ยอาจเกิดเครียดในกระเพาะเมื่อคิดถึงการต้อง ไปร่วมประชุม IEP ขึ้นมา

เริ่มแรก  คุณรู้ว่า IEP ควรจะรวมวิถีทางสำหรับคุณที่จะวัดความก้าวหน้าของเด็กด้านการศึกษาพิเศษ  และความก้าวหน้านี้ควรจะถูกวัดตามสภาวะที่เป็นจริง

คุณเห็นว่า ผู้พิพากษาดูปรีใช้แผนภาพแสดงคะแนนทดสอบที่ประสบผลทางการศึกษาของเจมส์ ฮอลล์  เพื่อวัดความก้าวหน้าของเด็กชายในโปรแกรมการศึกษาพิเศษของโรงเรียนรัฐบาล  หลังจากที่เขาใช้แผนภาพแสดงคะแนนของเจมส์  ผู้พิพากษาตระหนักว่า  คะแนนทดสอบของเจมส์ไม่ได้ดีขึ้นมากในวิชาการด้านที่อ่อน  โดยเฉพาะการอ่าน

ความ ล้มเหลวของเจมส์ที่ไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควร  ตามที่แสดงผลโดยการทดสอบผลทางการศึกษา  พิสูจน์ว่า  โปรแกรมของโรงเรียนรัฐบาลนั้นไม่เหมาะสม  หลังจากที่เจมส์โยกย้ายเข้าเรียนที่โรงเรียนโอ๊คแลนด์  คะแนนทดสอบของเขาก็ดีขึ้น  การพัฒนาขึ้นนี้แสดงว่า  เจมส์กำลังได้รับการศึกษาที่เหมาะสมที่โรงเรียนโอ๊คแลนด์

ในกรณีของ แชนนอน คาร์เตอร์  เขตการปกครองฟลอเร้นซ์เสนอ IEP ซึ่งแชนนอนจะมีความก้าวหน้าในการอ่านและคณิตศาสตร์เท่ากับระยะสี่เดือนหลัง จากการเข้าโปรแกรมการศึกษาพิเศษหนึ่งปี  ผู้พิพากษาโฮ้คบรรยายว่า  เป้าหมายนี้ “ไม่เหมาะสมโดยสิ้นเชิง”  ผู้พิพากษาวงจรที่สี่เขียนว่า  เป้าหมายความก้าวหน้าเพียงแค่สี่เดือนในช่วงเวลามากกว่าหนึ่งปีค่อนข้างจะ เป็นเรื่องต่ำกว่ามาตรฐานสำหรับนักเรียนเช่นแชนนอน  และเป็นไปไม่ได้ที่จะอนุญาตให้ผ่านขึ้นไปอีกชั้นเรียนหนึ่งด้วยคะแนนแค่ผ่าน

และ ในกรณีของแฟรงก์  การตัดสินของผู้พิพากษาปาร์คเกอร์แสดงว่า เขารู้สึกเป็นกังวลที่เห็นว่า “ความก้าวหน้า” ของแฟรงก์กำลังถูกวัดโดยการสังเกตเป็นการส่วนตัวของครู (ไม่ใช่จากการทดสอบตามสภาวะที่เป็นจริง-ผู้แปล)
บ่อยครั้งที่เขตการศึกษา นำเสนอ IEP ซึ่งความก้าวหน้าของเด็กถูกวัดโดย “การสังเกตของครู” เป็นการส่วนตัว และ “การทดสอบที่ครูทำขึ้นเอง”  “การสังเกตของครู” ไม่ได้วัดความก้าวหน้าของเด็กอย่างเหมาะสม

ทักษะเช่น การอ่าน  การเขียนและคณิตศาสตร์สามารถและควรจะถูกวัดโดยการทดสอบตามสภาวะที่เป็นจริง

“คุณจะพลาดการศึกษาพิเศษไม่ได้”

ใน หลายกรณี ครูที่มีความตั้งใจดีและมีเมตตาทำงานหนักเพื่อสอนนักเรียนของตน  บรรดาคุณครูอาจจะเชื่อว่า  เด็กของตน “กำลังก้าวหน้า” ถ้าไม่ใช่กรณีนี้  คุณจะเห็นว่านี่มีผลกระทบกับเจย์อย่างไร  หลังจากสองปีของการศึกษาพิเศษ  เจย์ไม่ได้เรียนรู้วิธีอ่านหรือเขียน  แม้กระนั้นก็ตาม คุณครูของเจย์ยังเชื่ออย่างจริงใจว่า เจย์ “กำลังก้าวหน้าจริงๆ”

“ลูกของฉันได้เกรดผ่าน”

ลูกของคุณได้เกรดผ่านหรือได้เกรดที่ดี  ในฐานะพ่อแม่ คุณไม่สามารถไว้วางใจเกรดที่ได้ที่จะดูความก้าวหน้าของลูกคุณหรือ

ในปี 1994 กรมการศึกษาได้เผยแพร่ผลการเรียนเกี่ยวกับการให้เกรดในโรงเรียนรัฐบาล  พวกเขาเรียนรู้อะไร

เกรด โดยเฉลี่ยในโรงเรียนมัธยม ภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์จะเป็น “B” เด็กในโรงเรียนมัธยมส่วนมากได้เกรด “C” หรือสูงกว่าในวิชาภาษาอังกฤษหรือคณิตศาสตร์

การให้เกรดเฟ้อเป็นปัญหา ที่รุนแรงมาก  พ่อแม่อาจไม่ได้คิดว่า  “คะแนนที่ผ่าน” แสดงว่าลูกๆ ของพวกเขากำลังก้าวหน้าทางวิชาการจริงๆ หรือไม่  คุณต้องเห็นว่า  ความก้าวหน้าของลูกคุณถูกวัดตามสภาวะที่เป็นจริง  เมื่อคุณเปรียบเทียบผลของการทดสอบตามสภาวะที่เป็นจริงผ่านช่วงเวลาหนึ่ง  คุณจะรู้ว่า  ลูกของคุณกำลังมีความก้าวหน้าอย่างวัดได้เพื่อบรรลุเป้าหมายของ IEP ของเขา

(โปรดติดตามตอนต่อไป)