การมีงานทำของคนพิการเป็นเรื่องที่สำคัญและพยายามเน้นที่จะให้คนพิการทำในเรื่องของการประกอบอาชีพอิสระ แต่ก็มีคนพิการบางส่วนที่อยากทำงานในสถานประกอบการ แต่โดยสภาพแวดล้อมที่ยังไม่เอื้ออำนวยกับคนพิการที่จำเป็นต้องใช้รถเข็นก็จะไม่สะดวกที่จะทำงานในสถานประกอบการ พยายามมุ่งเน้นเพราะมีกฎหมายพระราชบัญญัติว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการในการส่งเสริมอาชีพการมีงานทำตามมาตรา ๒๐(๓) เป็นเรื่องของอาชีพโดยตรง เรื่องการประกอบอาชีพอิสระ ในช่องทางที่จะส่งเสริมอาชีพการมีงานทำ อยากให้คนพิการมีอาชีพมีงานทำมีรายได้และสามารถเลี้ยงดูตนเองและครอบครัวได้ เป็นความมุ่งหวังและคาดหวัง เมื่อไปทำงานแล้วประสบปัญหาหลายอย่างคนพิการต้องออกมาแล้วต้องไปหาที่ใหม่ให้ทำแต่ก็ยังประสบปัญหา อุปสรรคมีอยู่มากโดยเฉพาะเรื่องอาคารสถานที่สภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย

ในเส้นทางอาชีพที่เป็นอาชีพอิสระได้มีการคาดหวังว่าคนพิการจะสามารถทำได้และทำได้ดี เพราะว่าคนพิการที่จะต้องไปทำงานในตำแหน่งหน้าที่ต่างๆ หลายคนสภาพความพิการก็เป็นปัญหาอุปสรรคอย่างหนึ่ง สภาพของการศึกษา ความรู้ในเรื่องที่จะไปทำงานในด้านนั้นๆก็ยังไม่มีทักษะความรู้ วุฒิการศึกษาน้อยจะไปทำที่ได้เงินเยอะๆก็ไม่สามารถทำได้

อยากให้ส่งเสริมให้คนพิการได้มีโอกาสเพื่อที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตโดยการที่ให้งานให้อาชีพคนพิการทำ ไม่จำเป็นต้องเอาเงินไปให้ทุกเดือน แต่ควรจะให้คนพิการได้ฝึกอาชีพ จะทำให้มีความภาคภูมิใจมากกว่า อยากให้ภาพที่คนพิการมีคุณภาพชีวิตที่ดีโดยมีอาชีพการงานทำ มีรายได้ เลี้ยงดูตนเอง เลี้ยงดูครอบครัว ก็จะมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ตามมา

อยากให้กลุ่มอาชีพคนพิการได้จัดทำโครงการเช่น ฝึกอาชีพ สำรวจข้อมูล เตรียมความพร้อมคนพิการสู่การมีงานทำ หรือจัดหางานให้กับคนพิการทั้งในระบบและงานอิสระ เป็นต้น สามารถทำโครงการมาขอรับการสนับสนุนจากกองทุนฯได้ ก็จะทำให้กลุ่มคนพิการมีความเข้มแข็งมากขึ้น ท่านใดสนใจสามารถติดต่อได้ที่ เครือข่ายอาชีพคนพิการประเทศไทย โทร. ๐๘๑ – ๑๓๒ – ๘๖๗๗