“การพัฒนาเมืองสำหรับคนใช้จักรยาน”
นายธรรมนูญ ปานรักษา กล่าวว่า เคยชอบผู้หญิงคนนึงต้องปั่นจักรยานไปหาเธอประมาณว่าปั่นข้ามจังหวัด ทำให้รู้สึกชอบปั่นจักรยานตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไปเรียนหรือไปไหนมาไหนคนเดียวไม่มีครอบครัวไปด้วยผมก็จะปั่นจักรยาน โดยส่วนตัวมองว่าปั่นจักรยานสะดวกและไม่เกิดมลพิษ ส่วนตัวมีความรู้สึกอยากผลักดันเรื่องจักรยาน ผมเคยไปอยู่ต่างประเทศมีโอกาสไปปั่นจักรยานได้เห็นเมืองที่พัฒนาเพราะประเทศเขาเป็นเมืองจักรยาน ให้ความสำคัญไม่ใช่เฉพาะจักรยาน คนเดินเท้า คนพิการสามารถใช้ถนนร่วมกันอย่างมีความสุข และรักษากฎจราจร กติกาสังคม ทำให้เป็นแรงบันดาลใจ ความคิดเห็นส่วนตัวคิดว่าสภาพแวดล้อมของเมืองไทยเหมาะกับคนใช้จักรยานหรือไม่ ผังเมืองยังไม่ค่อยเหมาะสม เอื้ออำนวยให้รถยนต์ เรื่องวินัยจราจรถ้าฟุตบาทไม่มีสัญลักษณ์ผมจะไม่ขึ้นไปปั่นจักรยานบนนั้น ถ้าจำเป็นต้องหลบรถจะใช้วิธีเดินเข็นหลบ สิ่งที่เป็นปัญหาคือ ความปลอดภัย ถ้าจัดการความปลอดภัยบนท้องถนนได้ในระดับที่ดี คาดว่าจะมีคนออกมาใช้เป็นจำนวนมากจะช่วยส่งเสริมโครงการท่องเที่ยวต่างๆ ได้
หลายประเทศในยุโรป ฝรั่งเศส เยอรมัน มีช่องสำหรับทางจักรยาน มีการออกแบบถนนใหญ่มีช่องสำหรับคนพิการ อาทิ บางช่วงอยู่ชิดขอบทาง บางช่วงอาจอยู่ตรงกลาง ที่สำคัญคือ การเคารพกฎจราจร รู้สึกว่าเวลาปั่นจักรยานรู้สึกปลอดภัย ไม่ต้องระแวงว่ามีรถมาชนข้างหลัง มีแค่ 2 เลน
ประการสำคัญคือต้องบังคับใช้กฎหมายให้ได้ จับผู้ที่กระทำความผิดมาลงโทษเพราะกฎหมายยังทำงานไม่เต็มที่ ซี่งหลายๆ หน่วยงานเริ่มมีกล้องวงจรปิด เรื่องปั่นจักรยาน ทางม้าลายและฟุตบาท ความปลอดภัยยังไม่มี ยกตัวอย่างเช่น กรุงเทพมหานครถนนบางจุด ฟุตบาทมีความกว้าง ควรให้จักรยานใช้ร่วมกันได้ ด้วยผังเมืองบ้านเราส่วนใหญ่เป็นรถใหญ่ อยากเน้นเรื่องความปลอดภัยแล้วค่อยขยับขยายเป็นเรื่องอื่นๆ อยากให้ทางรัฐบาลหรือทางการส่งเสริมความปลอดภัยของถนนให้มากๆ ในต่างประเทศมีการลดจำนวนปริมาณช่องรถยนต์โดยทำเลนในการปั่นจักรยานให้ใหญ่ขึ้นและออกแบบให้มีความซิกแซกเพื่อการลดใช้ความเร็วให้น้อยลงหรือเรียกว่าอุปสรรคทางกายภาพ และเน้นเรื่องของขนส่งสาธารณะเพื่อให้ทุกคนที่ใช้บริการสามารถต่อรถ เรือ และอำนวยความสะดวกของทุกคน
นายธรรมนูญ ปานรักษา ทิ้งท้ายว่า ปัญหาหลักๆ ส่วนหนึ่งคือ เรื่องขนส่งสาธารณะบางทีไม่เหมาะกับการปั่นจักรยาน ไม่มีความปลอดภัย กลัวหาย อยากให้ช่วยกันรณรงค์ให้มากขึ้น ต่อไปถนนควรจะออกแบบยังไงที่จะรองรับความต้องการของคนทั้งมวลได้ใช้ประโยขน์ร่วมกัน
หลายประเทศในยุโรป ฝรั่งเศส เยอรมัน มีช่องสำหรับทางจักรยาน มีการออกแบบถนนใหญ่มีช่องสำหรับคนพิการ อาทิ บางช่วงอยู่ชิดขอบทาง บางช่วงอาจอยู่ตรงกลาง ที่สำคัญคือ การเคารพกฎจราจร รู้สึกว่าเวลาปั่นจักรยานรู้สึกปลอดภัย ไม่ต้องระแวงว่ามีรถมาชนข้างหลัง มีแค่ 2 เลน
ประการสำคัญคือต้องบังคับใช้กฎหมายให้ได้ จับผู้ที่กระทำความผิดมาลงโทษเพราะกฎหมายยังทำงานไม่เต็มที่ ซี่งหลายๆ หน่วยงานเริ่มมีกล้องวงจรปิด เรื่องปั่นจักรยาน ทางม้าลายและฟุตบาท ความปลอดภัยยังไม่มี ยกตัวอย่างเช่น กรุงเทพมหานครถนนบางจุด ฟุตบาทมีความกว้าง ควรให้จักรยานใช้ร่วมกันได้ ด้วยผังเมืองบ้านเราส่วนใหญ่เป็นรถใหญ่ อยากเน้นเรื่องความปลอดภัยแล้วค่อยขยับขยายเป็นเรื่องอื่นๆ อยากให้ทางรัฐบาลหรือทางการส่งเสริมความปลอดภัยของถนนให้มากๆ ในต่างประเทศมีการลดจำนวนปริมาณช่องรถยนต์โดยทำเลนในการปั่นจักรยานให้ใหญ่ขึ้นและออกแบบให้มีความซิกแซกเพื่อการลดใช้ความเร็วให้น้อยลงหรือเรียกว่าอุปสรรคทางกายภาพ และเน้นเรื่องของขนส่งสาธารณะเพื่อให้ทุกคนที่ใช้บริการสามารถต่อรถ เรือ และอำนวยความสะดวกของทุกคน
นายธรรมนูญ ปานรักษา ทิ้งท้ายว่า ปัญหาหลักๆ ส่วนหนึ่งคือ เรื่องขนส่งสาธารณะบางทีไม่เหมาะกับการปั่นจักรยาน ไม่มีความปลอดภัย กลัวหาย อยากให้ช่วยกันรณรงค์ให้มากขึ้น ต่อไปถนนควรจะออกแบบยังไงที่จะรองรับความต้องการของคนทั้งมวลได้ใช้ประโยขน์ร่วมกัน

