เด็กพิการชายขอบ ตอนที่ 1
การที่จะต้องอยู่กับเด็กพิการให้มีความสุข โดยประสบการณ์คือ ต้องพูดคุยกับพ่อแม่ว่าต้องยอมรับเด็กให้ได้ว่า ลูกเราพิการอาจจะมีเสียใจร้องไห้ได้แต่อย่านาน ขอให้ลุกขึ้นมาดูแลลูก ต้องทำใจยอมรับให้ได้และตั้งสติให้เร็วและขยันหาความรู้ช่วยเหลือลูก ใครบอกอะไรอย่าท้ออย่าถอย เด็กพิการยิ่งถ้าอายุน้อย ๆ ถ้าพ่อแม่ปู่ย่าตายาย คนรอบข้างช่วยกันพัฒนา ช่วยกันฝึก ให้มองว่าเขาคือลูกปกติคนหนึ่ง ต้องพาไปโรงเรียน ไปฝึกระบายสี แต่มีความพิเศษตรงที่ต้องให้ความรัก ความเอาใจใส่ ให้เวลา ต้องใจเย็นอดทนให้มากกว่าลูกคนปกติเท่านั้นเอง ต้องรีบทำแล้วลูกคุณจะดีขี้น
ตอนนี้กำลังมองถึงพ่อแม่ที่อยู่บนดอยที่ในพื้นที่ห่างไกล คือเด็กต้องมีอาชีพ พ่อแม่ก็ต้องมีอาชีพ อยู่บ้านเลี้ยงลูกก็มีรายได้ได้ ตอนนี้เริ่มรวมกลุ่มผู้ปกครองนำผลงานของเด็ก ๆ มาขายออนไลน์ ตอนนี้อยากเป็นสื่อกลาง พ่อแม่เด็กคนไหนทำอะไรได้มูลนิธิทำเป็นร้านค้ารวมมิตรออนไลน์เพื่อเป็นสื่อกลางให้คนภายนอกสามารถมาช้อปปิ้งสินค้าได้ หรือพ่อแม่ที่อยู่ในเมืองที่มีโอกาสมากกว่าคนอื่น สื่อออนไลน์ใช้อย่างไรให้เป็นประโยชน์กับลูกหลานของเราให้มีรายได้ มีคุณแม่เคสหนึ่งชอบถ่ายรูปแล้วโพสต์ไปจนฝรั่งขอซื้อรูปภาพลูกที่รอยยิ้มอย่างมีความสุข เล่นอย่างมีความสุข กินอย่างมีความสุข ไปไหนก็เอาลูกไปด้วยนี่ก็เป็นช่องทางในการทำรายได้ช่องทางหนึ่ง
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเจอกับคุณแม่ที่เป็นพยาบาลเขาบอกว่าอยากเข้ากลุ่มเพราะลูกเขาชอบทอผ้ามาก อยากได้เครื่องทอผ้า ทำให้นึกถึงเรื่องของซาโอริที่มูลนิธิเคยทำเป็นการทอผ้าซาโอริที่เด็กชาวญี่ปุ่น ทางมูลนิธิเคยนำมาเผยแพร่ก็สามารถช่วยได้ ก็พยายามหาผ้าไปให้แม่ช่วยทอแบบนี้ให้หน่อยได้ไหม แม่อยู่บ้านทอผ้าก็สามารถมีรายได้ เมื่อทอเสร็จเรามารับทำให้แม่มีรายได้ แล้วเรานำมาจำหน่าย ถ้าได้รวมกลุ่มกันน่าจะดี ยกตัวอย่าง เรามีเครือข่ายกลุ่มพ่อแม่ที่มีลูกเป็นออทิสติกที่จังหวัดสกลนคร รวมกลุ่มทอผ้าครามกัน ต้นครามปลูกเอง เมื่อรวมกลุ่มก็แยกกันใครถนัดปลูกผักปลอดสาร กลุ่มนี้ทอผ้า ตอนนี้กำลังทำเป็นวิสาหกิจชุมชน ถ้ากลุ่มผู้ปกครองรวมกลุ่มกัน ๕ - ๖ คนสามารถทำได้ ในอนาคตอยากให้แม่ ๆ คิดได้และรวมกลุ่มกันได้ ถ้าคิดว่าไม่พร้อมยังไงก็ไม่พร้อม แต่ถ้าแม่คิดว่าพร้อมที่จะลุยเพื่อลูกเพื่อครอบครัวยังไงก็ประสบความสำเร็จ
มูลนิธิศูนย์รวมมิตรเริ่มก่อตั้งในปี ๒๕๔๕ แต่โครงการทำตั้งแต่ปี ๒๕๔๒ ที่จริงทำงานเรื่องสารเสพติด กลุ่มเป้าหมายรวมมิตร แต่ยังคงกลุ่มเป้าหมายเดิมขององค์กรที่ตั้งไว้คือ เด็กใช้สารเสพติด แต่ไม่ได้เอามาไว้ในบ้านพัก เราทำงานกับชุมชนก็ให้ความรู้กับเด็ก ป้องกันตัวเอง ดูแลตัวเองอย่างไรให้ปลอดภัยจากยาเสพติด ถ้าติดแล้วจะต้องดุแลตัวเองอย่างไรให้ปลอดภัย แล้วสอนเด็กในโรงเรียน ในพื้นที่มีเรื่องของการค้ามนุษย์ก็ทำแบบระบบเครือข่าย จากการที่ทำงานเหล่านี้ก็ไปเจอเด็กพิการ ช่วยเพื่อนที่เป็นคนญี่ปุ่น